Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/07

Για την αλιεία

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/07

Χωρίς ενιαία στρατηγική για το θαλάσσιο περιβάλλον η Ευρωπαϊκή Ενωση * Τι προτείνουν οι ειδικοί
«Θεριεύουν» τα αλιευτικά, «εξατμίζονται» τα αλιεύματα

Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ

Πάνω από το 60% των εμπορικών ψαριών της χώρας μας υπεραλιεύεται, όπως έχει αποκαλύψει εδώ και χρόνια η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, γεγονός που σημαίνει: αύξηση της δυσκολίας και του κόστους κάθε ψαριάς, αλλά και του ανταγωνισμού ανάμεσα στους αλιείς.

2ο μέρος

Περισσότερα σκάφη κυνηγούν πλέον όλο και λιγότερα ψάρια, είναι το αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας απέναντι στην οποία αντί επιχειρημάτων και ουσίας προτείνονται ημίμετρα, ακούγονται ευχολόγια και όχι μια ολοκληρωμένη πολιτική, θέμα που πρέπει συνολικά να δει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Με προσανατολισμό φυσικά σε μέτρα που αποβλέπουν και στην αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων, αφού από την υπεραλίευση «χτυπιέται» στα ελληνικά πελάγη το 65-70% των εμπορικών ψαριών. Οσο για τις τιμές, η αναζήτηση του μέγιστου κέρδους οδηγεί σε αλχημείες και «βαφτίσια» των ψαριών εισαγωγής σε εγχώρια:

Ο Δημήτρης Ταουλτζής, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας (μηχανότρατες - γρι γρι) μας δίνει το οδοιπορικό της... τελετουργίας αυτής:

Η τιμή του... ονόματος

«Η ελληνική κατανάλωση προμηθεύεται τα νωπά αλιεύματα από το λιανεμπόριο, δηλαδή τις ιχθυαγορές, τα ιχθυοπωλεία, τους πλανόδιους ιχθυοπώλες, τις λαϊκές, τα σούπερμαρκετ.

Ολοι αυτοί οι παράγοντες προμηθεύονται τα νωπά αλιεύματα από τις ιχθυόσκαλες του Δημοσίου, αλλά και από απ' ευθείας αγορές του εξωτερικού, σε νωπή ή κατεψυγμένη μορφή.

Οι τιμές των αλιευμάτων στην ελληνική αγορά κυμαίνονται ανάλογα με τη νωπότητα, το μέγεθος, το είδος, την εποχή, την προέλευση, αλλά κυρίως με την προς διάθεση ποσότητα.

Η ποσότητα - προσφορά των αλιευμάτων ανάλογα με τη ζήτηση και οι ανάγκες της αγοράς είναι παράγοντες που διαμορφώνουν σε καθημερινή βάση την τιμή τού κάθε είδους στη χονδρική.

Το λιανεμπόριο, έχοντας εξασφαλισμένη τη διάθεση της ποσότητας στην κατανάλωση, αναζητεί το μέγιστο δυνατό κέρδος.

Ιδού ο τρόπος:

1 Αγοράζοντας εισαγωγής αλιεύματα σε τιμές πολύ κατώτερες των εγχώριων, τα οποία όμως μεταπωλεί σαν εγχώρια, με τιμές ανάλογες των εγχώριων.

2 Η δεδηλωμένη ζήτηση του καταναλωτή στον λιανέμπορα με το υπερκέρδος από την αλλοίωση του τόπου παραγωγής του αλιεύματος (βαφτίσια) από τον δεύτερο, εξασφαλίζει στον εισαγωγέα τη βεβαίωση της πώλησης της όποιας ποσότητας εισαγόμενων αλιευμάτων διαθέσει στην αγορά.

3 Η παραπάνω ενέργεια έχει αποτέλεσμα την κατάκλυση των αγορών από εισαγόμενα αλιεύματα, τα οποία και ανταγωνιζόμενα πλέον μεταξύ τους σε επίπεδο τιμών, έχουν αποτέλεσμα τον εξευτελισμό αυτών των τιμών, άρα το ακόμη μεγαλύτερο κέρδος για τον λιανοπωλητή.

4 Η όλη αυτή εξέλιξη έχει τελικό αποτέλεσμα:

* Τη μη διάθεση των ελληνικών αλιευμάτων στην αγορά, την απόρριψή τους δηλαδή στα σκουπίδια.

* Την αρνητική χρέωση αυτής της παραγωγής σαν απορριπτόμενα από αστοχία της αλιείας τους στους αλιείς.

* Την όποια απορρόφηση ελληνικών αλιευμάτων αποφασίσουν οι ποδηγετούντες τις ιχθυόσκαλες, να την κάνουν με εξευτελιστικές τιμές.

* Την υποβάθμιση και απαξίωση της φρεσκάδας και νοστιμιάς του ελληνικού ψαριού από τον καταναλωτή, μιας και το μόνο ελληνικό σε αυτό που τρώει είναι το όνομα».

«Αυτό το παιχνίδι παίζεται, που θα εξαφανίσει το ελληνικό ψάρι από το τραπέζι σας και θα το αντικαταστήσει με εισαγόμενο και ιχθυοκαλλιέργειας».

Πάμε τώρα να δούμε το θέμα της υπεραλίευσης.

Δυστυχώς αλλά μόνο εμπειρικά μπορεί να διαπιστωθεί -άκουσον, άκουσον- η υπεραλίευση, «αφού η παρακολούθηση άρχισε μόνο τα τελευταία χρόνια να γίνεται συστηματικά», αναφέρει ο Αργύρης Καλλιανιώτης, διευθυντής του Ινστιτούτου Αλιευτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ - έδρα Νέα Πέραμος Καβάλας): «Με το ΕΛΚΕΘΕ, το ΙΝΑΛΕ και το υπουργείο Ανάπτυξης συνεργαζόμαστε και αναμένουμε τα πρώτα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την εκτίμηση των πολυάριθμων εμπορικών αποθεμάτων και μέσα στο πλαίσιο του νέου ευρωπαϊκού κανονισμού θα διαμορφωθούν οι νέοι όροι για τη διαχείρισή τους. Εχουμε ακόμα δρόμο...».

Τι κάνουν όμως τα γρι γρι, οι μηχανότρατες, η παράκτια αλιεία; Ποιος είναι ο ρόλος τους στην ελληνική αλιεία; Πώς επηρεάζουν τα ιχθυαποθέματα και πώς επηρεάζονται οι κλάδοι αυτοί της αλιείας;

Στα ερωτήματα αυτά απαντά ο Αργύρης Καλλιανιώτης:

«Οπως θα γνωρίζετε, τα αλιευτικά αποθέματα της χώρας ανήκουν σε δύο κύριες κατηγορίες: στα μικρά πελαγικά -όπου ανήκουν μερικά από τα πλέον λαϊκά ψάρια- και στα βενθικά. Λαϊκά είναι με την έννοια της ευρείας κατανάλωσης και της χαμηλής τιμής, π.χ. η σαρδέλα και ο γαύρος. Αυτή η κατηγορία δίνει περίπου το 40% των συνολικών ποσοτήτων αλιευμάτων. Τα ψάρια αυτοί αλιεύονται από τα γρι γρι που δραστηριοποιούνται κοντά στην παραλία και βγάζουν συνήθως μεγάλες ποσότητες που όμως πωλούνται σε χαμηλές τιμές. Το ύψος της τιμής, όπως είναι επόμενο, επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό αυτού του τύπου την αλιεία και τους ανθρώπους που εμπλέκονται σ' αυτήν».

«Είπα δραστηριοποιούνται κοντά στην παραλία», διευκρινίζει ο Αργύρης Καλλιανιώτης, «διότι έτσι μπορούν να βρίσκονται εγκαίρως στην ιχθυαγορά, ώστε να φτάσει το αλίευμα σε καλή κατάσταση στην τοπική αγορά. Το κυριότερο πρόβλημα του στόλου των γρι γρι είναι η μεγάλη διακύμανση της αφθονίας των αλιευμάτων (ειδικά στον γαύρο, το απόθεμα του οποίου επηρεάζεται έντονα από την αλλαγή των περιβαλλοντικών συνθηκών).

Το γρι γρι εξαρτάται και από τις προσφερόμενες τιμές του προϊόντος στις μονάδες μεταποίησης - μονάδες που επηρεάζουν με τη σειρά τους την αγορά, προσπαθώντας να κρατήσουν τις τιμές όσο το δυνατόν χαμηλότερα. Να σημειώσετε ότι η εισαγωγή πρώτης ύλης από τρίτες χώρες χρησιμοποιείται συχνά ως ένα μέσο πίεσης για τη διατήρηση των τιμών σε χαμηλά επίπεδα (σ.σ. Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και το υπουργείο... κρυφό καμάρι).

Πηγαίνοντας στη δεύτερη κατηγορία, τα βενθικά, θα δούμε ότι περιλαμβάνονται πολλά είδη με κυριότερα τον μπακαλιάρο, την κουτσομούρα, την πεσκανδρίτσα, τη γαρίδα, την καραβίδα, τη γάμπαρη, τα οποία αλιεύονται από τις μηχανότρατες και που οι τιμές τους γενικά είναι υψηλότερες σε σχέση με εκείνες της πρώτης κατηγορίας.

Ο στόλος των μηχανότρατων δραστηριοποιείται σε αλιευτικά πεδία που εκτείνονται σε βάθη από 20-300 μέτρα, σε μέση απόσταση η οποία κυμαίνεται λίγα μίλια από την ακτή -εντός των εθνικών χωρικών υδάτων- έως το όριο των 450 μέτρων βάθους, πολύ πέραν των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, όπως έχει καταγραφεί από την έρευνα του Ινστιτούτου Αλιευτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ).

Μια ρύθμιση δε που ισχύει μόνο για τις δικές μας μηχανότρατες είναι ότι η περίοδος αλιείας τους αρχίζει την 1η Οκτωβρίου και τελειώνει στις 31 Μαΐου. Επίσης απαγορεύεται η αλιεία εντός της ζώνης των 3 μιλίων από την ακτή ή σε 50 μέτρα βάθος, όπως ορίζεται από τον ανάλογο ευρωπαϊκό κανονισμό.

Ο στόλος από τις μηχανότρατες επηρεάζεται άμεσα από την τιμή των καυσίμων, λόγος που εξηγεί γιατί οι ανατιμήσεις επιβαρύνουν την οικονομική διαχείριση αυτών των σκαφών και γιατί αναγκάστηκε ο κλάδος να στραφεί προς τους αλλοδαπούς εργάτες (στη μεγάλη τους πλειοψηφία προέρχονται από την Αίγυπτο).

Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι μερικά από τα προβλήματα της μέσης αλιείας (μηχανότρατες, γρι γρι) -περίπου 800 σκάφη- είναι η περιοδική υπεραλίευση ορισμένων αποθεμάτων, όπως του γαύρου και του μπακαλιάρου, αλλά και ο συνωστισμός του μεγάλου αριθμού μεγάλων σκαφών σε μικρές θαλάσσιες εκτάσεις», τονίζει ο διευθυντής του Ινστιτούτου.

Στην παράκτια αλιεία με τα 16.000 σκάφη (αυτά έχουμε νόμιμα καταγεγραμμένα) σε αντίθεση με τη μέση, χρησιμοποιούνται πολλές αλιευτικές μέθοδοι. «Στην αλιεία αυτή απασχολούνται πολλές οικογένειες που δεν έχουν άλλα μέσα βιοπορισμού, ειδικά σε απομακρυσμένα νησιά ή περιοχές, όπου συνήθως δεν υπάρχει σημαντική εναλλακτική απασχόληση στη γεωργία και η αλιεία, μαζί με τον τουρισμό, αλληλοστηρίζονται και επιτρέπουν σε πολλές οικογένειες να διαμένουν σε τόπους που διαφορετικά θα είχαν πολύ μικρότερες πιθανότητες βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης».

Οι δραστηριότητες της παράκτιας αλιείας είναι πολύ κοντά στην ακτή και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα είδη που ζουν στην παράκτια ζώνη και είναι φανερό, συμπληρώνει ο Αργύρης Καλλιανιώτης ότι «σε ορισμένες περιοχές εξασκείται μεγάλη αλιευτική προσπάθεια. Μια προσπάθεια η οποία σε συνδυασμό με την αναμενόμενη περαιτέρω διαταραχή στο περιβάλλον (π.χ. αύξηση θερμοκρασίας) θα μπορούσε να μειώσει ακόμα περισσότερο την παραγωγικότητα των παράκτιων αλιευτικών πεδίων, αλλά (σ.σ. το σημαντικότερο) να οδηγήσει στην κατάρρευση αριθμού των αλιευτικών αποθεμάτων».

Τι κάνουμε όμως για όλα αυτά;

Χωρίς σειρά τα εξής, διά στόματος του διευθυντή του Ινστιτούτου:

* Χτυπάμε την παράνομη αλιεία. Διότι όχι μόνο βλάπτει τα ιχθυαποθέματα και τους βιοτικούς πόρους (λιβάδια Ποσειδωνίας) αλλά και προκαλεί συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών των ψαράδων. Οι λιμενικές αρχές συχνά περιορίζονται μόνο σε τοπικούς ελέγχους. Απαραίτητη λοιπόν η ουσιαστική αστυνόμευση της παράνομης αλιείας.

* Συνεχίζουμε την προσπάθεια για την καλύτερη οργανώση των αλιέων. Ο κατακερματισμός των ψαράδων μας σε πολλά μικρά λιμάνια δημιουργεί εκ των προτέρων δυσκολίες στην οργάνωσή τους. Αναγκασμένοι να δουλεύουν από μικρά παιδιά δεν διαθέτουν επαρκείς γραμματικές γνώσεις και επομένως δύσκολα μπορούν να οργανωθούν χωρίς τη συνδρομή της Πολιτείας. Παράλληλα, η απουσία οργάνωσης στον εμπορικό τομέα τούς αναγκάζει να πωλούν αναγκαστικά σε χαμηλές τιμές παρ' όλο που τα είδη τα οποία αλιεύουν έχουν (συνήθως) τις υψηλότερες στην ιχθυαγορά.

* Προσέλκυση αλιέων εκπαιδευμένων καθώς η έλλειψη νέων ανθρώπων στο επάγγελμα και η πρόωρη συνταξιοδότηση των αλιέων οδηγεί εκτός του κλάδου αρκετά έμπειρα στελέχη, γεγονός που θα βλάψει μακροπρόθεσμα την αλιεία.

* Ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με την προέλευση των αλιευτικών προϊόντων. Σ' αυτήν την προσπάθεια βοηθά και η καθιέρωση επίσημων κοινών εμπορικών ονομάτων όλων των αλιευμάτων. Ετσι βοηθιέται και το εισόδημα των μικρών παραγωγών, των οποίων τα αλιεύματα, αν συντηρηθούν σωστά, μπορούν να πετύχουν καλύτερες τιμές.

* Να γνωρίζουμε την αλιευτική παραγωγή των σκαφών. Μόνο έτσι θα είναι δυνατή η σωστή ενημέρωση για την πορεία του κλάδου και η προστασία των ειδών που ενδεχομένως κινδυνεύουν. Ενα μέτρο που θα μπορούσε να συμβάλει θετικά είναι η δημιουργία επίσημων λιμανιών εκφόρτωσης πέρα από τις υπάρχουσες ιχθυόσκαλες. Τις περισσότερες φορές επικρατεί μια πλασματική εικόνα με αποτέλεσμα οι αρμόδιοι φορείς να οδηγούνται σε λάθος εκτιμήσεις και συνεπώς στη λήψη λανθασμένων διαχειριστικών μέτρων.

* Να προστατεύσουμε την παράκτια ζώνη, που είναι το πιο αξιόλογο κομμάτι για την αλιεία μας, καθώς προσφέρει ιδανικούς τόπους για την αναπαραγωγή, την ωοτοκία αλλά και τη διατροφή των νεαρών ψαριών.

Μην ξεχνάμε ότι οι φυσικοί πόροι που εκμεταλλεύονται οι ψαράδες επηρεάζονται πάρα πολύ από άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες (ρύπανση, παράνομη αλιεία κ.λπ.).

Στην προστασία των αλιευτικών αποθεμάτων που είναι στην παράκτια ζώνη μπορεί να συμβάλει η δημιουργία αλιευτικών προστατευόμενων ζωνών, όπου θα απαγορεύεται η αλιεία (εποχικά ή μόνιμα), η κατασκευή τεχνητών υφάλων σε ειδικά επιλεγμένες περιοχές κ.ά.

«Σωσίβιο» για την αλιεία τα θαλάσσια καταφύγια

Προκειμένου να προστατευθεί ολόκληρο το φάσμα της θαλάσσιας βιοποικιλότητας είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός μεγάλου δικτύου θαλάσσιων καταφυγίων.

Στα καταφύγια, οι πληθυσμοί που βρίσκονται σε καθεστώς εκμετάλλευσης καταφέρνουν να αποκατασταθούν και οι οικότοποι που είχαν αλλοιωθεί εξαιτίας της αλιείας να αναδημιουργηθούν. Επιπλέον, η δημιουργία ενός δικτύου καταφυγίων μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της απόδοσης της αλιείας στον περιβάλλοντα χώρο. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί τα ενήλικα και νεαρά άτομα των ψαριών υπερβαίνουν τα σύνορα των καταφυγίων είτε γιατί οι νεοσσοί ή τα αβγά παρασύρονται και σε περιοχές όπου επιτρέπεται η αλιεία.

Τα καταφύγια, τονίζουν οι οικολογικές οργανώσεις, λειτουργούν επίσης ως παράγοντας ασφαλείας εναντίον της αστάθειας και της έντονης διακύμανσης που παρουσιάζουν στις μέρες μας τα αποθέματα των ψαριών.

Ενα δίκτυο από θαλάσσια καταφύγια, όπου θα τηρούνται οι κανόνες προστασίας, πέρα από το οικολογικό μέρος, θα ωφελήσει:

1 Την αλιεία, μέσω της αύξησης της ποικιλίας και της ποσότητας των ψαριών μέσα και έξω από τα καταφύγια, αλλά και ως παράγοντας ασφάλειας ενάντια στην αστάθεια των αλιευμάτων σήμερα.

2 Τις τοπικές κοινωνίες, προσφέροντας εναλλακτικές πηγές εσόδων από τουριστικές δραστηριότητες που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον, όπως οι καταδύσεις, η υποθαλάσσια φωτογράφηση και η παρατήρηση των φαλαινών.

3 Την εκπαίδευση από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μέχρι τα ερευνητικά ιδρύματα, μια και τα θαλάσσια καταφύγια αποτελούν τόπο έρευνας και ανακαλύψεων.

Επιπλέον, δραστηριότητες όπως η κατάδυση, η υποθαλάσσια φωτογράφηση και η παρατήρηση δελφινιών και φαλαινών μπορούν όλες να ωφεληθούν από μία θαλάσσια ζωή γεμάτη ποικιλία και αφθονία. Οι δραστηριότητες αυτές μπορούν να δώσουν ευκαιρίες εναλλακτικών πηγών εσόδων στις παράκτιες κοινότητες.

Ο τουρισμός είναι ίσως η πιο προσοδοφόρα οικονομική δραστηριότητα που μπορεί να αναπτυχθεί μέσα στα θαλάσσια καταφύγια. Ενα παράδειγμα είναι το Θαλάσσιο Προστατευόμενο Πάρκο του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου στην Αυστραλία. Το πάρκο είναι χωρισμένο σε μία σειρά από ζώνες προστασίας. Τα έσοδα από τον τουρισμό για το 1999 ήταν 4.269 εκατ. δολάρια Αυστραλίας, ποσόν που ξεπερνά κατά πολύ τα ακαθάριστα έσοδα από ερασιτεχνική (AU$ 240 εκατ.) και επαγγελματική αλιεία (AU$ 119 εκατ.). Ενα ακόμη παράδειγμα είναι η προστατευόμενη περιοχή του νησιού «Apo» στις Φιλιππίνες. Εδώ, υπολογίζεται πως η αρχική επένδυση των 75.000 δολαρίων για τη δημιουργία των καταφυγίων αποφέρει σήμερα ένα ετήσιο εισόδημα μεταξύ 31.900 και 113.000 δολαρίων, εάν λάβουμε υπόψη την υψηλή αποδοτικότητα της αλιείας πέραν του θαλάσσιου καταφυγίου καθώς και εισοδήματα που προκύπτουν από άλλες πηγές, όπως ο καταδυτικός τουρισμός.

Υπενθυμίζεται ότι ο νέος Κανονισμός για την αλιεία στη Μεσόγειο (κανονισμός 1967/2006) που τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2007 αναγνωρίζει την άμεση ανάγκη για προστασία των ψαριών και των οικοσυστημάτων που τα συντηρούν και για πρώτη φορά ζητεί από την Ελλάδα και τα υπόλοιπα μεσογειακά κράτη να προχωρήσουν στον καθορισμό θαλάσσιων περιοχών που θα προστατεύονται από την αλιεία.

Σύμφωνα με τον Κανονισμό, η Ελλάδα πρέπει να παρέχει στην Επιτροπή -για πρώτη φορά πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2007- πληροφορίες σχετικά με «τον καθορισμό προστατευόμενων περιοχών αλιείας, καθώς και με τα ενδεχόμενα διαχείρισης που πρόκειται να εφαρμοστούν σε αυτές, τόσο στα ύδατα που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία τους όσο και εκτός αυτής, όταν η προστασία περιοχών γόνου, περιοχών αναπαραγωγής ή του οικοσυστήματος από τις επιβλαβείς επιπτώσεις της αλιείας επιβάλλει τη λήψη ειδικών μέτρων».

Μια ενιαία ευρωπαϊκή στρατηγική για το θαλάσσιο περιβάλλον (δεν υπάρχει σχετική οδηγία) θα είναι μια καλή ευκαιρία για να μπει φραγμός στην κατακόρυφη μείωση των αλιευτικών αποθεμάτων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Οι αλιείς μας πάντως -όπως εκπροσωπούνται από τους κλάδους τους- στα αιτήματά τους προς την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είναι απέναντι και αυτό είναι το δυστύχημα. Κοινό αίτημα πάντως είναι η δημιουργία εθνικής αλιευτικής πολιτικής.

Περιφρούρηση και προστασία των ελληνικών αλιευμάτων και διασφάλιση του επιούσιου (βλέπε ψάρια) πρέπει να είναι ο μπούσουλας όλων των εμπλεκομένων φορέων. Κανέναν δεν συμφέρει μακροπρόθεσμα η ασύδοτη ή εντατικοποιημένη αλιεία. Αυτό όμως προϋποθέτει το κράτος να δει σφαιρικά και όχι μεμονωμένα και «πολιτικάντικα» το ζήτημα της υπόθεσης αυτής.

Οι αλιείς θα ζητάνε. Η πολιτεία οφείλει να τους καθοδηγήσει.

Εκδηλώσεις από το Ελληνικό Δίκτυο Friends of Nature

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/07

Εγνοια για τα βουνά

Τα όρη και τα λαγκάδια παίρνουν μέσα στο 2008 τα μέλη του Ελληνικού Δικτύου Friends of Nature για την Αειφορία και τη Βιωσιμότητα, τα οποία διοργανώνουν εφτά μεγάλες περιβαλλοντικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα.

Το πρόγραμμα: ημερίδα στην Κατερίνη για τη βιώσιμη ανάπτυξη των ορεινών όγκων, εκδήλωση για τη διεθνή προβολή του Ψηλορείτη, επιστημονικό συμπόσιο για τη διαμόρφωση ολοκληρωμένου σχεδίου βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης της περιοχής της Λίμνης Καϊάφα - Ζαχάρως - Ολυμπίας, διημερίδα για την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη των ορεινών όγκων Κισάβου, Μαυροβουνίου στο πλαίσιο της διεθνούς προβολής της περιοχής, για το βραβείο Landscape of the Year, ημερίδες για τη διαχείριση των υδάτινων οικοσυστη-μάτων της Αιτωλοακαρνανίας και τη διαμόρφωση σχεδίου προτάσεων για τη βιώσιμη διαχείριση του Αισθητικού Δάσους της Τιθορέας και του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού, εκδήλωση για την προστασία και ήπια διαχείριση των φυσικών οικοσυστημάτων Χελμού - Βουραϊκού. Το Δ.Σ. του Δικτύου αποτελείται από τους: Μάκη Σταύρου, πρόεδρο, Χαρίλαο Ερμείδη, αντιπρόεδρο, και τα μέλη Αλέκα Ράπτη, Λουκά Παπαγεωργίου, Βασίλη Μακατό, Γιώργο Κιλτίδη, Γιώργο Λελεδάκη, Δημήτρη Βαγγέλη, Κρυσταλία Μακατού.

Νέα δασική πολιτική

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/07

Κιλτίδης: Από μηδενική βάση

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Νέα δασική πολιτική με πρωταγωνιστές τους επιστήμονες, υποσχέθηκε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Κιλτίδης, ύστερα από συνάντηση που είχε χθες στη Θεσσαλονίκη με τον ομότιμο καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και επιστημονικό συνεργάτη του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων-Υγροτόπων, Σπύρο Ντάφη.

«Ο,τι έγινε έγινε σ' αυτό τον τόπο. Θα ξεκινήσουμε από μηδενική βάση όσον αφορά τη νέα δασική πολιτική και σε αυτόν τον αγώνα το περιεχόμενο θα είναι αυτό που θα προσδιορίσουν οι ειδήμονες, οι επιστήμονες και οι έχοντες την πείρα και τη γνώση του ελληνικού χώρου και των ελληνικών δασών», δήλωσε ο υφυπουργός.

Σύμφωνα με τον κ. Κιλτίδη, η προσπάθεια θα στηριχθεί στις δασολογικές σχολές των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης θα συνεργαστεί με τα συναρμόδια υπουργεία που εμπλέκονται στην άσκηση δασικής πολιτικής και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Κι ακόμη, σχεδιάζεται συνάντηση με τους αρμοδίους της Γενικής Διεύθυνσης Δασών, προκειμένου να προσδιοριστούν οι μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι. «Νομίζω ότι πλέον οι ορίζοντες είναι ανοιχτοί και μπορεί σ' αυτόν τον τόπο και τα δάση ν' αναγεννηθούν και το περιβάλλον να προστατευθεί ως οφείλουμε να πράξουμε όλοι οι πολίτες. Απομένει σε μας, ασχέτως αν ξεκινούμε από μια αφετηρία πικρή των τελευταίων χρόνων και του τελευταίου χρόνου με τις δραματικές πυρκαγιές, να δείξουμε ότι υπάρχει πεδίο ανάπτυξης, υπάρχει πεδίο ζωής σε αυτό τον τόπο», τόνισε ο κ. Κιλτίδης.

* Εντός της επόμενης εβδομάδας αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για την κτηνοτροφία, ανέφερε ο υφυπουργός, που εγκαινίασε χθες στην Αραβησσό της Πέλλας πρωτοποριακή μονάδα παραγωγής βιοενέργειας.

Το πάρκο στο Ελληνικό

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/11/07

Πάρκο με 1,3 εκατ. τετραγωνικά «μπετόν» σχεδιάζει ο Σουφλιάς

Κυβέρνηση της ζαρντινιέρας και της μπετονιέρας

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ

Μητροπολιτικό πάρκο με 1,3 εκατ. τετραγωνικά «μπετόν» σχεδιάζει ο κ. Σουφλιάς για το Ελληνικό. Συνεργάτες του, στους οποίους απευθύνθηκε η «Ε», διευκρίνιζαν ότι η μισή από αυτή την επιφάνεια αφορά τα 41 από τα υπάρχοντα κτίρια που θα διατηρηθούν και τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις.

Ακόμα και αν είναι έτσι, τα υπόλοιπα τετραγωνικά αντιστοιχούν σε 370 εννιαώροφες πολυκατοικίες με δύο διαμερίσματα των 100 τετραγωνικών σε κάθε όροφο! Με δεδομένο ότι θα καλυφθούν 300 στρέμματα από το σύνολο του πάρκου των 6.300 τετραγωνικών και ότι σε ορισμένες ζώνες προβλέπεται να χτιστούν χαμηλά κτίρια, τότε δεν αποκλείεται στο Ελληνικό να ξεφυτρώσουν οι πρώτοι ουρανοξύστες της Αθήνας.

Προβλέπεται, επίσης, να φυτευθούν 40 έως 60 χιλιάδες δένδρα. Το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ αναφέρει ότι αντιστοιχεί στο 50% της έκτασης, αλλά με βάση τα διεθνή δεδομένα για πάρκα αντιστοιχεί σε 750-800 στρέμματα. Το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, διαθέτει 550 στρέμματα υψηλό πράσινο που συγκροτείται από 26.000 δένδρα. Σχεδιάζεται επίσης η ανασύσταση των έξι ρεμάτων που υπήρχαν στην περιοχή πριν από την κατασκευή του αεροδρομίου και θα λειτουργούν ως λωρίδες πρασίνου. Διατηρούνται ως πεζόδρομοι οι παλιοί διάδρομοι προσγείωσης - απογείωσης.

Τα παραπάνω είναι ορισμένα από τα νέα στοιχεία που περιλαμβάνονται στη συνοπτική μελέτη για το μελλοντικό πάρκο που απέστειλε χθες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ σε 32 φορείς, τους οποίους καλεί να υποβάλουν τις προτάσεις τους ώς το τέλος Ιανουαρίου 2008. Μεταξύ των παραληπτών περιλαμβάνονται οι όμοροι δήμοι Αλίμου, Αργυρούπολης, Γλυφάδας και Ελληνικού, ο περιφερειάρχης, οι νομάρχες, οι φορείς της Αυτοδιοίκησης, του Δημοσίου και επιστημονικές οργανώσεις.

Η φύτευση αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στο 2009 και να ολοκληρωθεί σε 48 μήνες με προοπτική να διαθέτει η πρωτεύουσα ένα κανονικό πάρκο σε χρονικό ορίζοντα 15 χρόνων. Το κόστος των έργων, μαζί με τη συντήρηση για όλη την 15ετία, υπολογίζεται σε 500-600 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό θα προκύψει από την οικιστική αξιοποίηση 300 στρεμμάτων, ενώ θα εξασφαλιστούν πόροι για το «πράσινο ταμείο», το οποίο θα δημιουργηθεί με σκοπό την ανάπτυξη ελεύθερων χώρων σε υποβαθμισμένες περιοχές του Λεκανοπεδίου.

6.500 στρέμματα

Τα σημαντικότερα στοιχεία της μελέτης του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ για το πάρκο είναι τα εξής:

* Η συνολική επιφάνεια του μητροπολιτικού πάρκου, σύμφωνα με τον υπουργό, θα φθάνει τα 6.500 στρέμματα, αφού εκτός από τα 5.300 στρ. του παλιού αεροδρομίου συμπεριλαμβάνονται το υφιστάμενο Γκολφ της Γλυφάδας, οι εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά και η επιφάνεια που θα προκύψει από τη μετατόπιση και βύθιση της λεωφόρου Ποσειδώνος κατά 400 μέτρα νοτιότερα και σε μήκος περίπου 600 μέτρων.

* Θα διατεθούν για οικιστική ανάπτυξη περίπου 1.000 στρέμματα. Από αυτά το 40% θα είναι κοινόχρηστοι χώροι (δρόμοι, κ.λπ.). Από την υπόλοιπη επιφάνεια θα καλυφθεί η μισή, που αντιστοιχεί σε 300 στρέμματα. Προφανώς, το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ συνυπολογίζει στο πάρκο και τους ιδιωτικούς αδόμητους χώρους.

* Ο συντελεστής δόμησης ορίζεται στο 0,25 αλλά αφορά έκταση 5.300 στρεμμάτων, όση και το παλιό αεροδρόμιο, που μεταφράζεται σε 1,3 εκατ. τετραγωνικά. Οι νέοι όγκοι που θα προστεθούν υπολογίζονται σε 660.000 τετραγωνικά, αφού συνεργάτες του κ. Σουφλιά διαβεβαιώνουν ότι στη συνολική δόμηση συνυπολογίζονται τα 41 από τα 427 υπάρχοντα σήμερα κτίρια που θα διατηρηθούν και τα οποία υπολογίζουν στο 50% των δομημένων επιφανειών.

* Τα νέα κτίρια θα αναπτυχθούν σε επτά ενότητες και σε καθορισμένες τοποθεσίες προς την πλευρά των οδικών αξόνων. Σε ορισμένες περιοχές καθορίζονται χρήσεις αμιγούς κατοικίας με χαμηλά κτίρια 3 έως 4 ορόφων, αλλά στις ζώνες γενικής κατοικίας προβλέπονται εμπορικές χρήσεις στους ισόγειους χώρους, καθώς και υψηλά κτίρια, επιπέδου μίνι ουρανοξύστη.

* Διατηρούνται οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις, που μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο τους καλύπτουν 2.200 στρέμματα, όπου μπορεί να κατασκευαστούν καταστήματα, χώροι εστίασης και εκθέσεων, όπως προβλέπει ο νόμος 3342/2005. Σημείο αναφοράς είναι η ολυμπιακή πλατεία των 90 στρεμμάτων.

* Εκτός από τα οργανωμένα πάρκινγκ σε καθορισμένες θέσεις, προβλέπονται και ιδιωτικά γκαράζ για τις δομημένες ζώνες, ώστε να αντιστοιχούν δύο θέσεις ανά κατοικία και μία θέση ανά 40 τετραγωνικά χώρων γραφείων.

Κόμβοι και διόδια

* Προβλέπεται η κατασκευή νέου αυτοκινητόδρομου στη δυτική πλευρά που θα αποκόψει τμήμα του πάρκου που δεν προσδιορίζεται. Θα χρειαστεί επίσης χώρος για τους ανισόπεδους κόμβους, καθώς και για τους σταθμούς διοδίων. Η νέα λεωφόρος, μέσω σήραγγας που θα κατασκευαστεί στην ανατολική πλευρά του Υμηττού, θα συνδέσει απευθείας την Ποσειδώνος με το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Αλλάζει η χάραξη του τραμ, που θα κινείται παράλληλα με τη νέα λεωφόρο και θα καταλήγει στον μελλοντικό σταθμό του μετρό στη λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Τέλος, έχει γίνει καταρχήν δεκτή η πρόταση του κ. Σουφλιά για κατασκευή του μουσείου Γουλανδρή σε χώρο του μελλοντικού πάρκου προς την πλευρά της λεωφόρου Βουλιαγμένης. Για τη διαχείριση του πάρκου προβλέπεται η συγκρότηση φορέα, με ευθύνη του υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ και συμμετοχή εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Χώροι πρασίνου στο δήμου Ρέντη

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ - 27/11/07

Ξηλώνουν το γκαζόν
Ο Δήμος Ρέντη το αντικαθιστά με χλοοτάπητα από αγριολούλουδα

Σε όλη την περιφέρεια του Δήμου Ρέντη θα δημιουργηθούν χώροι με πολλά είδη φυτών, με διαφορετικές μορφές και ύψος, αλλά και είδη που τείνουν να εκλείψουν από την Αττική
«Για όλα φταίει το γκαζόν»: Έτσι αποφάσισε ο Δήμος Ρέντη και, συνεχίζοντας μια σειρά από πρωτοποριακές ενέργειες που εφαρμόζει εδώ και χρόνια για την προστασία του περιβάλλοντος, προχωρά στην αντικατάσταση του γκαζόν των χώρων πρασίνου με χλοοτάπητα από αγριολούλουδα.
«Τα λουλούδια στα λιβάδια αναπτύσσονται σε οποιοδήποτε χώμα χωρίς να χρειάζονται λιπάσματα ή τακτικό πότισμα και συγκρατούν σημαντικές ποσότητες νερού. Τα πάρκα του δήμου θα γεμίσουν μαργαρίτες και παπαρούνες, που θα δημιουργήσουν ένα ευχάριστο κλίμα, αλλά θα είναι και θετικά για το περιβάλλον. Έτσι, θα συνεχίσουμε να μη χρησιμοποιούμε χημικές ουσίες, όπως κάνει ο δήμος εδώ και πολλά χρόνια, ενώ οι χώροι πρασίνου θα δημιουργούν μικροκλίμα με αισθητή διαφορά θερμοκρασίας», εξηγεί στα «ΝΕΑ» η γεωπόνος της Υπηρεσίας Πρασίνου του Δήμου Αγ. Ιωάννη Ρέντη κ. Άννα Κατσαρού. Επιπλέον, σε μεγάλες εκτάσεις του δήμου και στις δύο πλευρές του Κηφισού θα φυτευτούν οπωροφόρα και κωνοφόρα δένδρα, τα οποία, όπως τονίζει η κ. Κατσαρού, θα δημιουργήσουν ένα «τείχος» πρασίνου στην πόλη. Τα φυτά που θα φυτευτούν έχουν επιλεγεί ώστε να αναπτύσσονται σε όλα τα χώματα, να έχουν μικρές απαιτήσεις σε νερό και να αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες. Σε όλη την περιφέρεια του δήμου θα δημιουργηθούν χώροι με πολλά είδη φυτών, με διαφορετικές μορφές και ύψος, αλλά και είδη που τείνουν να εκλείψουν από την Αττική.
«Θα προσπαθήσουμε να αναβιώσουμε το πράσινο της παλιάς Αθήνας. Δίπλα στα πεύκα και τα κυπαρίσσια, τις πορτοκαλιές και τις λεμονιές θα φυτέψουμε και δένδρα που έχουν σταδιακά χαθεί από την πόλη ή που σε πολλούς είναι ακόμα άγνωστα. Θα θυμηθούμε ξανά τις τζιτζιφιές, τις ακακίες, τις γαζίες και τις πασχαλιές, αλλά θα γνωρίσουμε και δένδρα όπως η ροβίνια, η σοφόρα και άλλα. Σκοπός μας είναι να δημιουργηθούν χώροι που θα μπορούν ακόμα και σχολεία να επισκέπτονται και τα παιδιά να παίρνουν γνώσεις γύρω από τα φυτά», τονίζει.
Οπωροφόρα δέντρα
Επιπλέον, σε συγκεκριμένο χώρο θα φυτευτούν 70 οπωροφόρα δένδρα πολλών ειδών, όπως εσπεριδοειδή, μηλιές, αχλαδιές, συκιές, βερικοκιές, ροδακινιές, μουσμουλιές, καθώς επίσης και αρκετές ποικιλίες ελιάς (Καλαμών, Αμφίσσης, κορωναίικη κ.λπ.), ενώ υπάρχει πρόβλεψη για τη δημιουργία δύο χώρων για φυτά από θερμές χώρες, που μπορούν να επιβιώσουν στις νέες κλιματικές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα μας, και για λαχανόκηπο.
«Μέχρι σήμερα δίναμε βάση μόνο στην αισθητική πλευρά των χώρων. Το γκαζόν είναι όμορφο, όμως κοστίζει πολύ η συντήρηση και η περιποίησή του και δεν έχει τόσο μεγάλη προσφορά στο περιβάλλον. Το πρώτο μεγάλο “καμπανάκι” μάς χτύπησε με τις πρόσφατες πυρκαγιές, όταν είδαμε πως το φυσικό περιβάλλον χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση για να σωθεί. Με τη δημιουργία των νέων χώρων πρασίνου θα βοηθήσουμε το περιβάλλον να αντισταθεί στις δύσκολες κλιματικές συνθήκες. Ταυτόχρονα, θα γεννηθούν νέοι πυρήνες δροσιάς και οξυγόνου για τους πολίτες», λέει ο δήμαρχος Αγ. Ιωάννη Ρέντη κ. Γιώργος Ιωακειμίδης.

Άρδευση με τοξικό νερό

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ - 26/11/07

Ποτίζουν με τοξικό νερό
Το εξασθενές χρώμιο διεισδύει σε καρότα, ραπανάκια, πατάτες, κρεμμύδια και παντζάρια
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Χάρης Καρανίκας
Πεντακόσιες ογδόντα καταγεγραμμένες αρδευτικές γεωτρήσεις εντοπίζονται πάνω από τα δηλητηριασμένα με εξασθενές χρώμιο υπόγεια ύδατα της ευρύτερης περιοχής των Οινοφύτων, του Σχηματαρίου και της Τανάγρας.
Την ίδια ώρα οι επιστήμονες εκπέμπουν SΟS για τη διερεύνηση των επιδράσεων της καρκινογόνου ουσίας στα αγροτικά προϊόντα της περιοχής και για ελέγχους στα εδάφη που ποτίζονται με αυτό το νερό, ενώ η πολιτεία... λάμπει διά της απουσίας της.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεύθυνσης Εγγείων Βελτιωτικών Έργων της Νομαρχίας Βοιωτίας, στα Οινόφυτα από το 1973 έως σήμερα τέθηκαν σε λειτουργία 103 αρδευτικές γεωτρήσεις. Στο Σχηματάρι από το 1976 και μετά 230, στον Άγιο Θωμά 152 και στην Τανάγρα από το 1975 και μετά 96. Όλες αυτές οι γεωτρήσεις αντλούν νερό από τον ενιαίο υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής, όπως επισημαίνεται στον υδρογεωλογικό χάρτη της ΕΤΒΑ που εκδόθηκε το 1996, όπου έχουν εντοπιστεί συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου από 36 (Τανάγρα) έως 51 (Οινόφυτα) μικρογραμμάρια ανά λίτρο νερού.
«Για τις υπέργειες καλλιέργειες, όπως τα λάχανα και τα μαρούλια, δεν υπάρχει πρόβλημα από την άρδευση. Το εξασθενές χρώμιο δεν “ανεβαίνει” πέρα από τη ρίζα. Το πρόβλημα τίθεται όταν ποτίζονται με το σύστημα της υδρονέφωσης - πρόκειται για πότισμα με ψέκασμα νερού- οπότε και η καρκινογόνος ουσία επικάθεται στα φυλλώματα», αναφέρει ο χημικός κ. Θανάσης Παντελόγλου.
«Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα στην περίπτωση των βολβών: το εξασθενές χρώμιο διεισδύει σε καρότα, ραπανάκια, πατάτες, κρεμμύδια και παντζάρια. Σημειώστε ότι τα καρότα έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για την εξυγίανση εδαφών μολυσμένων με εξασθενές χρώμιο στην Αμερική και αλλού στον κόσμο», επισημαίνει ο κ. Παντελόγλου. Σήμερα, καρότα χρησιμοποιούνται για να απορροφήσουν εξασθενές χρώμιο από μολυσμένα εδάφη στο Ιράν. «Δεν λέω ότι τα καρότα που καλλιεργούνται στην περιοχή είναι σώνει και καλά μολυσμένα, όμως δεν μπορούμε να πούμε τίποτα μέχρι να γίνουν από την Πολιτεία οι απαραίτητοι έλεγχοι», συμπληρώνει ο χημικός.
Απαραίτητες οι έρευνες
«Συνήθως, όταν το εξασθενές χρώμιο έρχεται σε επαφή με αναγωγικές ουσίες εδαφών μεταπίπτει στο σχετικά “άκακο” τρισθενές. Αυτό ισχύει στην περίπτωση που δεν έχουμε πολύ οξυγόνο κατά τη χημική διεργασία. Υπάρχουν όμως και συνθήκες στις οποίες το εξασθενές χρώμιο σταθεροποιείται. Ωστόσο δεν έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές μελέτες για να γνωρίζουμε πώς ακριβώς συμπεριφέρεται η καρκινογόνος ουσία κατά την επαφή της με τις καλλιέργειες. Για αυτό τον λόγο θεωρώ ότι πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν έρευνες», επισημαίνει ο λέκτορας του Εργαστηρίου Αναλυτικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Σ. Θωμαΐδης. Αναφέρει δε ότι κατά τις διεθνείς πρακτικές τα φυτά που χρησιμοποιούνται στη φυτοεξυγίανση εδαφών από εξασθενές χρώμιο πρέπει να καταστρέφονται μετά τη διαδικασία απορρύπανσης αφού έχουν απορροφήσει μεγάλο μέρος των τοξικών ουσιών.
Όπως επισημαίνει ο κ. Θανάσης Παντελόγλου, το πρόβλημα με τα εδάφη της ευρύτερης περιοχής των Οινοφύτων είναι πως δεν έχουν αναγωγικές ιδιότητες, γεγονός που καθιστά πιθανή τη σταθεροποίηση των συγκεντρώσεων εξασθενούς χρωμίου στις καλλιεργούμενες εκτάσεις καθώς η άρδευσή τους γίνεται με μολυσμένο νερό. «Το χώμα εδώ είναι από ψαμμίτες και ασβεστόλιθους και έχει βάθος περίπου 30 εκατοστά. Είναι φτωχό σε οργανικά, ενώ η ηλιοφάνεια και η υγρασία ενισχύουν τη σταθεροποίηση του εξασθενούς χρωμίου. Από αναλύσεις του Μπενακείου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου έχει βρεθεί ότι υπάρχουν και οξείδια του μαγγανίου, τα οποία εμπλουτίζουν το εξασθενές χρώμιο», λέει.
«Προς το παρόν δεν έχουμε κάποια ενημέρωση ούτε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ούτε από κάποιον άλλο αρμόδιο φορέα σχετικά με μετρήσεις για εξασθενές χρώμιο σε αγροτικά προϊόντα της περιοχής», αναφέρει ο δημοτικός σύμβουλος Οινοφύτων κ. Μιχάλης Γιαλούρης.
Επειγόντως μέτρα
Σύμφωνα πάντως με ανακοίνωση της Εταιρείας Ελλήνων Χημικών, πρέπει επειγόντως να ληφθούν μέτρα προστασίας στη χρήση νερού με εξασθενές χρώμιο στην αγροτική παραγωγή. «Πρέπει άμεσα να διερευνηθούν οι φυτοτοξικές επιδράσεις του χρωμίου με διερευνητικές μετρήσεις στο έδαφος των καλλιεργειών», αναφερόταν στην ανακοίνωση.

ΘΗΒΑ
Βιομηχανικά απόβλητα σε παλιά πηγάδια
ΣΤΗΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ απόρριψη βιομηχανικών αποβλήτων σε γεωτρήσεις και παλιά πηγάδια της περιοχής των Θηβών αποδίδει η τοπική δημοτική εταιρεία ύδρευσης και αποχέτευσης την παρουσία της καρκινογόνου ουσίας στο υδρευτικό της δίκτυο, καθώς ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής δεν συνδέεται με αυτόν των Οινοφύτων. Σύμφωνα με μετρήσεις του ΙΓΜΕ και του Πανεπιστημίου Πατρών, από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τις αρχές Νοεμβρίου οι συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου στις βρύσες των σχολείων της Θήβας αυξήθηκαν έως και κατά 400% - από 6 μικρογραμμάρια ανά λίτρο σε 24- χωρίς όμως να έχουν υπερβεί τα όρια που τίθενται από την Ε.Ε. και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για τη «χρήση νερού ανθρώπινης κατανάλωσης». Η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θήβας από τα μέσα Οκτωβρίου έχει επισημάνει στους αρμόδιους φορείς την αναγκαιότητα των ελέγχων σε γεωτρήσεις στα ανατολικά και τα νότια της πόλης Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεύθυνσης Εγγείων Βελτιωτικών Έργων στον κάμπο της Θήβας εντοπίζονται περίπου 800 αρδευτικές γεωτρήσεις. «Σε πολλά θερμοκήπια χρησιμοποιείται το αρδευτικό σύστημα της υδρονέφωσης, κατά το οποίο μικροσταγονίδια νερού ψεκάζονται στις καλλιέργειες. Αν οι εργάτες βρίσκονται μέσα στα θερμοκήπια την ώρα του ποτίσματος εισπνέουν την καρκινογόνο ουσία με αποτέλεσμα αυτή να επικάθεται στα πνευμόνια τους, που είναι ακόμα πιο επικίνδυνο και από την κατάποση νερού με εξασθενές χρώμιο. Πρόσφατα ακούσαμε και για κρούσματα καρκίνου σε εργάτες της περιοχής», λέει ο χημικός κ. Χρήστος Παππάς.

Αδιαφορεί η πολιτεία παρά τις εκκλήσεις
ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ο υδρογεωλογικός χάρτης της ΕΤΒΑ, ο υδροφόρος ορίζοντας των Οινοφύτων, του Σχηματαρίου και της Τανάγρας εκτείνεται έως το Δήλεσι και τον Ωρωπό, όπου τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο βρέθηκαν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου σε γεωτρήσεις πάνω από το όριο των 50 μικρογραμμαρίων ανά λίτρο. «Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μας έχει κλείσει την πόρτα. Τους παρακαλούμε να τους δώσουμε δείγματα αγροτικών προϊόντων για να τα εξετάσουν και δεν έρχονται να τα πάρουν... Οι κάτοικοι πλέον μεθοδεύουν από μόνοι τους αναλύσεις με ιδιωτικά εργαστήρια», αναφέρει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ωρωπού κ. Χρήστος Παναγόπουλος και συμπληρώνει ότι οι κύριες καλλιέργειες της περιοχής που εκτείνεται από τον Αυλώνα έως τον Ωρωπό είναι κυρίως καρότα, πατάτες, μαρούλια, μελιτζάνες και κουνουπίδια.